Sumakay ng LRT si Noynoy at meron isang mama na nag offer sa kanya ng upuan:
Pocanoy: Sir maupo kayo!
Pocanoy: Nang makita ko po na syur winner ka na, and yo ar doing wel, I fel po na hindi nya na ako kailangan so bumalik na po ako pag ta tricikol. Kongrats po pala,
Noynoy: Salamat Pocanoy, pero ngayong nakita na kita hindi pupuedeng hindi mo ako tulongan uli. Mas mabigat ang pasanin ko ngayon keysa nong eleksyon. Kaya puede ba kita kunin muli as my Twit-twit Secretary?
Pocanoy: Hehehe mukhang bago pong departamento yan ah. Gaganda ng kauente ang pangalan ko. Sec. PocaTwit. parang pwit ng baso hehehe. Pero alam ko na po ang trabaho kahit hindi ny na ako ibriping. Sino sino po ang magiging undersecretaries ko?
Noynoy: One-man department yan Sec. Pocatwit, you will be undercover, walang makaka alam na Sec ka, bali tayong dalawa lang. Ok, yon kasi wala kang opisina na imi-maitain, wala kang pasasahorin at wala ka ring sahod, commission lang ang saiyo, depende sa mai twit mo sa akin. But I am dedicating one direct phone line ko na ikaw lang ang meron. You can call me anytime.
Pocanoy: Ok po, ang sa akin po ay maka lyten ng iyong lod. Alam nyo po nong kasagsagan ng hosteds kraysis nandoon po ako.
Noynoy: Ano nadoon ka! kung alam ko lang natulongan mo sana sila doon. Alam ko you are full of wisdom and guts. Ang tapang mo talaga, itinaya mo ang iyong buhay. Ano naman ang ginagawa doon?
Pocanoy: Ako ang nag piktyur ng mga polis. Nag sydlyn kasi ako mag kodak.
Noynoy; Ano hindi mo alam na napaka insensitive ng ginawa mo Pocanoy?
Pocanoy: eh alam ko po kaya nga ki kodakan ko ang mga polis na nag piktyur teking. Para masabi sa inyo na ganyan ka ensensitib ang ating mga polis.
Noynoy: Matalino ka talaga Pocanoy.
